Home » Boosten

Tag: Boosten

Gratis vs. voor niets?

Delen is het nieuwe hebben, geven het nieuwe krijgen. In onze netwerk economie gaat dit vandaag de dag vaker op dan ooit tevoren. Een verhoging van gebruikers van je platform creëert meer waarde voor de gebruikers, maar ook voor de eigenaar van het platform zelf (Mark Zuckerberg kan je er wel wat over vertellen 😉 ). Meer zoekopdrachten in Google stelt Google in staat nog betere diensten te ontwikkelen. Meer kennis delen leidt tot een betere ‘toughtleadership’ positie wat weer leidt tot relevanter publiek wat vervolgens resulteert in meer klanten.

Toch merk ik wanneer ik over deze onderwerpen spreek, men er direct vanuit gaat dat we het hier over gratis, of erger nog, over ‘voor niets’ hebben. “Hoe moet je dan geld verdienen met kennis delen, transparant zijn of super-service verlenen?”. Ik concludeer daaruit dat men vanuit de industriële historie nog altijd een zeer lineair beeld heeft van de economie; ik lever een dienst of product, de koper gebruikt het (gooit het daarna weg) en klaar. Terwijl we in een circulaire netwerk-economie uit moeten gaan van het principe dat iets méér waard wordt wanneer je er meer van deelt. En wanneer iets meer waard wordt komt die meerwaarde altijd naar je terug. Is het niet direct, dan via een omweg.

Mocht je er nog over twijfelen, kijk dan eens naar hoe de afgelopen jaren de muziekindustrie veranderd en opnieuw uitgevonden is. Meer bandjes en singer/songwriters krijgen toegang tot een groot publiek. Hoe? Doordat ze hun muziek eerst weggeven of doordat deze (soms tegen de zin van de artiest) weggegeven (gedeeld) wordt! Tuurlijk is de oude industrie het er niet mee eens. Als je onderdeel van de tussenhandel bent, en je krijgt geld door het principe van schaarste te laten werken, dan is je business model uitgewerkt in een (delende) netwerk economie. Maar daar tegenover staat dat er meer artiesten dan ooit toegang hebben tot een groot publiek. En ja echt, zij verdienen heus een goede boterham aan de optredens, merchandise, interviews, playtime op spotify, verkopen via iTunes etc.

Dus als een groot publiek je een goed vooruitzicht lijkt, zorg dan snel dat heel veel mensen met jouw goede idee, dienst of product in aanraking komen! En hoe kan dat beter door het (bijna) gratis te geven!

Daarnaast; als je iets deelt dat jou niet direct iets ‘kost’ en iemand is ermee geholpen, dan kan het toch nooit voor niets zijn geweest….

Dit mag gedeeld worden hoor 😉

Ga eens doen, doe eens gaan!

Terwijl de overheid nog worstelt met de bezuinigingen en lager betaalden en DGA’s worden gekort, zijn de grote (semi-) overheids monsters die we de afgelopen jaren hebben gecreëerd nog aan het worstelen met de miljoenen die ze moeten uitgeven aan innovatie, ondernemersadvies, regio-stimulatie en advies geven hoe je als ZZP’er geld kan verdienen aan subsidies.

WAKE UP! De wereld verandert niet een beetje, maar radicaal! Modellen van gisteren zijn vandaag wellicht helemaal niet meer relevant! Óók niet als je er op bezuinigt en mensen zenuwachtig maakt. Gisteren nog mocht ik horen hoe een grote innovatie-reus halverwege het jaar erachter komt dat ze hun 15 miljoen budget niet op krijgen (ze hebben immers op personeel bezuinigd) en dus snel zzp’ers inhuren… “Maar we dat geld gebruiken om ondernemers met elkaar te laten praten en die ideeën in een database doen”… Lijkt mij een slecht idee. “”Ja, maar hoe moeten we het dan doen? Gewoon opdoeken en het geld gebruiken om een gunstiger ondernemersklimaat mogelijk te maken (minder belasting, minder regels, minder gedoe). Ondernemers vinden elkaar toch wel. In deze wereld van informatienetwerken zijn er talloze ondernemers die me willen helpen met hun learnings, daar heb ik geen adviseur (in loondienst) voor nodig!

Ondernemen wordt goedkoper! Kantoor? Hebben de meesten niet meer nodig. Seats to meet, freelance werkplekken, waarmaakerijen, allerlei vormen van nieuwe werklocaties krijgen vorm. Website? De afgelopen jaren is de kostprijs van een website naar bijna nul gegaan, met wat verdieping en aandacht kom je een heel end. Huisstijl en logo? Op websites als 99designs.com kan je voor een appel en een ei de prachtigste dingen laten maken. Reclame maken? Was nog nooit zo goedkoop! Social Media, blogs, foto en videoplatforms allemaal gratis te gebruiken en met een enorm bereik (je moet natuurlijk wel wat toe te voegen hebben…). Vervoer? Een auto is zoooooo ouderwets en als je er toch een nodig hebt dan neem je toch een hybride of elektrische? Betaal je meteen geen wegenbelasting en vaak ook geen bijtelling meer. Dure financiële en CRM software? Lang leve de open source en slimme online ontwikkelaars. Met pakketten als Evernote zet je in mum van tijd een complete projectadministratie op en met Moneybird kun je gratis aan gang met je financiële zaken. Voor een tientje per maand ben je al onbeperkt gebruiker! Dan heb ik het nog niet eens over G-mail, dropbox, workflowy, (bedrijfs)filmpjes maken en editen met je iPhone, abonnementen op vakbladen die je niet meer nodig hebt. Al dan niet virtuele PA’s die je alleen inhuurt wanneer je ze nodig hebt en ga zo maar door. Je hoeft niet eens ondernemer te zijn om ondernemend gedrag te vertonen!

Je moet het wel doen! Dus ga eens aan de gang met datgene dat de wereld van nu ons allemaal beschikbaar stelt:

Artiest treedt op! De zaal vol krijgen met nieuwe fans was nog nooit zo makkelijk en goedkoop, laat die grote labels maar piepen dat ze geen geld meer verdienen door het downloaden (wat natuurlijk niet waar is, ze verdienen nog altijd meer dan voldoende). Je hebt ze niet meer nodig!
Kunstenaar maak kunst! Jouw passie en vakmanschap wereldkundig maken was nog nooit zo eenvoudig en dat voor niets. Daar heb je geen subsidie voor nodig!
Onderwijzer deel je kennis! Zet je lessen online en zorg met de bakken aan feedback voor aanscherping en meer relevantie en begin straks je eigen online universiteit!
Werknemer kies! De wereld was nog nooit zo transparant. Je hebt het grote bedrijf niet meer nodig, je kunt van dezelfde informatie en netwerken gebruik maken!
Ondernemer onderneem! Jouw voordelen ten opzichte van al die grote, logge, langzame, op belangen drijvende organisaties zijn enorm. Maak er gebruik van!

Ga eens doen!

Brandjes blussen

Heb je vaak het gevoel dat je een groot deel van de tijd bandjes aan het blussen bent? Juist als je het ene brandje hebt geblust zijn er alweer een paar nieuwe ontstaan die je aandacht vragen.

Ik heb twee strategieën voor je wanneer je hier niet uitkomt.

1) Laat lekker branden! Is het je al opgevallen dat er steeds nieuwe brandjes zijn? Het (helpen) blussen is dus niet de oplossing. Soms moet je een vuurtje de gelegenheid geven vanzelf uit te gaan*.

2) Zoek de figuur met de lucifers! Deze spreekt voor zich toch? Ik vraag je wel heel goed te zoeken, misschien ben jij zelf wel degene die de brandjes veroorzaakt….

 

*Ken je die situaties dat iemand je heel hard nodig heeft? Je wordt gebeld, je voicemail wordt ingesproken en/of in je mail wordt je aandacht gevraagd. Jij was even lekker onbereikbaar dus hebt niets gemerkt. Als je weer ‘online’ bent ga je maar eens terugbellen en dan “is het al niet meer nodig”. Heerlijk toch, als er meer dingen opgelost worden als je je er niet mee bemoeit dan wel. Geniet ervan!

Teveel keuzes om te kiezen

Er was een tijd dat we blij waren als er weer een nieuw product, nieuwe dienst of feature beschikbaar was. Alles gingen we zoeken, uitpluizen en vergelijken. Nu er welhaast onbeperkte keuze in spullen, diensten en informatie is levert dit voor een deel van ons een probleem op. Er zijn simpelweg teveel keuzes te maken. Diegene die toch de oneindige vergelijkingslijst gaat maken en doorgronden, verliest de eventuele winst direct door de hoeveelheid tijd en energie die er in het proces van kiezen is gaan zitten.

Maar het kan nog veel erger; voor sommigen is de keuzestress zo hoog geworden dat ze erdoor verlamd raken. Het resultaat van de intentie om een zo goed mogelijke keuze te maken is dat er helemaal niets meer gebeurt!

Teveel mensen
Teveel spullen
Teveel mogelijkheden
Teveel meningen…

Ga dingen doen!  je zult zien dat je keuzes zich onderweg vormen in een natuurlijk proces.

I’m the question to all your answers!

Enige tijd geleden kreeg ik met een boek* een aantal stickervellen meegeleverd. Veel inspirerende en verwarrende quotes die je in meer en mindere mate aan het denken zetten, leuk! Op een van de stickers staat: “I’m the question to all your answers!”. Naast dat deze quote heerlijk verwarrend is (Ik heb de sticker op mijn macbook geplakt en merk dat men gewoon “i’m the answer to all your questions” leest), heeft deze sticker me verder gebracht met een inzicht dat me al een tijdje bezighoudt. Ik denk namelijk dat een vraag veel meer informatie kan geven dan veel antwoorden!

Doordat ik professioneel veel met het concept ‘vragen’ bezig ben valt mij op dat mensen de neiging hebben om erg onduidelijk te zijn met hun antwoorden. Onduidelijk omdat men het antwoord niet goed weet, niet wil geven of zelf nog niet aan het echte antwoord toe is (iets uitspreken maakt het tenslotte ‘waar’). In sollicitatie, verkoop of andere ‘ik overtuig jou’ gesprekken komt het daarnaast vaak voor dat men het sociaal wenselijke antwoord geeft. De politiek leert ons dat zaken daar zelden duidelijk van worden….

Ik heb mezelf eigen gemaakt om net zolang te vragen totdat er geen ander antwoord over een bepaald onderwerp komt. Het gevaar is daarbij dat je met jouw vragen de dialoog kan sturen en dus ook de antwoorden die je voorgeschoteld krijgt beïnvloedt. Daar kwam het inzicht; de vraag die je stelt zegt iets over wat je wilt weten, maar zeker ook iets over je eigen vragen en intenties. Sindsdien observeer ik de vragen van mensen die met me willen samenwerken op een andere manier. Wanneer iemand bij je solliciteert en je vraagt wat hij of zij over je bedrijf wil weten krijg je enorm veel inzicht in de intentie en motivatie van de vraagsteller. Veel meer dan de antwoorden die je krijgt op vragen als “waarom wil je bij ons werken” of “wat motiveert jou”. De vragen die een leverancier stelt geven je ook een beter inzicht in de drijfveren tot samenwerken dan de antwoorden die je vaak krijgt.

Zit het waarom vaker besloten in de vraag dan in het antwoord?….

Zo nu heb ik wel weer genoeg van jullie gevraagd 😉

 

*”This is the and” van Manfred en Victor van Doorn

De economie van de natuur

Beiden zijn om ons heen; economie en de natuur. Van de natuur kan je veel leren en dat toepassen in je leven, maar ook in je business. Zo weten we dat als een boom geen goede grond voor haar wortels heeft, deze als eerste zal omvallen bij storm. Zo heeft een bedrijf een goede basis van klanten, leveranciers en partners nodig om moeilijke tijden te overleven. In de natuur moet je de bodem blijven voeden met zowel voeding als variatie, anders put ze uit en kan er niets meer groeien. In je business zal je altijd moeten blijven leren, investeren en innoveren omdat je anders minder relevant, te duur of simpelweg overbodig blijkt. De natuur is een uitgekiend ecosysteem waarin de mooiste dingen kunnen groeien en bloeien. In je bedrijf of business dien je een ecosysteem te hebben waarbij innovatie en ontwikkeling mogelijk kan en mag zijn. Mensen moeten zich open durven stellen voor dat ecosysteem om er zo onderdeel van te kunnen worden. Zoals Jan Bommerez zo mooi zegt; “een eikel wordt ook pas een boom doordat hij zich openstelt voor zijn omgeving”.

Wat heeft dat met economie te maken? In de (gemanipuleerde) natuur kunnen we zien wat er gebeurt als alles alleen om groei gaat. Teveel van hetzelfde zorgt voor het zwakker worden van het ecosysteem, onkruid neemt het over en we zien door de bomen het bos niet meer. Wanneer het doel bloei is, gebeuren er hele andere dingen. De juiste zaken krijgen ruimte door snoei en afgewogen voeding, prachtige kwetsbare bloemen en planten kunnen bloeien en variatie zorgt voor een mooi geheel!

In de economie is het heel lang alleen om groei gegaan, nu komen we erachter dat altijd blijven groeien niet kan en dat de gevolgen buitengewoon onprettig zijn. Op je eigen niveau kan je jezelf dezelfde vraag stellen; “moeten we altijd groei als doel hebben?”. In je eigen business leidt bloei wellicht ook tot veel mooiere resultaten dan groei alleen. Een bijkomend voordeel is dat je overzicht houdt, minder onkruid binnenhaalt en ruimte krijgt om nieuwe zaadjes te planten. Bijkomende consequentie is in jouw geval misschien wel dat je eerst moet snoeien.

Doennovatie

“Innovatie”… Het woord wordt veel gebruikt, maar minder toegepast dan mogelijk is. Admium heeft dagelijks te maken met innovaties, zowel software-matige als communicatie-technische. Wij zien het als onze taak om zoveel mogelijk van deze innovaties te scannen op nut en onder de aandacht te brengen van ons netwerk. Wij geloven namelijk dat innovaties een enorm belangrijke rol spelen in de huidige maatschappij. Wij geloven daarnaast dat het delen van kennis en ervaringen over innovaties daarin cruciaal is.

Het woord dat voor mij een relevante (en dus bruikbare) innovatie het best omschrijft is “doennovatie”. Doennovatie is het stimuleren van het praktisch toepassen van relevante innovaties voor organisaties en ondernemers.

Waar we (Jan-Henk, Peter en team) de komende maanden aan gaan werken is een plaats waar (technische) innovaties in een relevante context worden geplaatst en direct kunnen worden toegepast. Ook dat is Doennovatie, doen waarin je gelooft!

Het gevaar van ervaring

Ervaring is een van de mooiste dingen die er is. Door ervaring leer je wat wel en niet werkt en weet je de zaken die je geleerd hebt toe te passen. Daarnaast kan ervaring voor zelfvertrouwen en zelfinzicht zorgen. Ervaring kan ook een gevaar vormen. Wanneer men ervaring gaat verwarren met de eigen mening gaat het mis. Door het ‘sturen’ van wat je ervaren hebt richting datgene dat je het beste uitkomt, je het mooiste vindt of waarvan je jezelf wijs hebt gemaakt dat het nu eenmaal zo werkt, loopt het mooie van ervaring gevaar.

Zeker waneer je op een positie zit waar jij iemand bent die mensen beïnvloed of zelfs inspireert kan dit een hele verkeerde richting geven aan dingen. Jezelf dingen wijsmaken is natuurlijk een heel slecht idee, maar mensen om je heen met onzuivere informatie op pad sturen helemaal!

Stay sharp!

Het land van de toegevoegde waarde

Ik droom van een land, een land waar bedrijven niet leven van toegevoegde onzin, maar van toegevoegde waarde. Een land waar iedereen zorgt dat wanneer hij of zij ergens aan- of tussen gezeten heeft, ergens aan mee heeft gewerkt of iets adviseert ook werkelijk waarde toevoegt.

Dat land is dichterbij dan je denkt. Het duurt niet lang of we leven allemaal in dat land. Door de emancipatie van het web en de onvoorstelbare snelheid waarmee men kennis en ervaringen deelt kunnen bedrijven die crap verkopen niet lang meer overleven. Schakels vallen weg, shortcuts worden zichtbaar.

Welke waarde voeg jij toe in de bedrijfskolom, de branche, de organisatie waar je actief bent? Hou jezelf niet voor de gek en zoek naar de essentie van je bestaansrecht. Hoe je hiermee omgaat zal je succes bepalen.

Medewerker ?.0

De afgelopen tijd heb ik me verdiept in wat men nu nog noemt ‘de medewerker 2.0′. Er was mij gevraagd om na te denken over de problemen die de techniek sector heeft met het krijgen van voldoende nieuwe studenten. De gedachte was uiteraard dat communicatie dit probleem zou kunnen oplossen. Met wat  lees-, zoek- en denkwerk kwam ik tot een conclusie die wat complexer lijkt, maar wellicht de essentie van het probleem beter in kaart brengt.

De generatie Einstein houdt er heel andere waarden op na dan de babyboomgeneratie. Waar de babyboomgeneratie zich vooral bezighield met hiërarchieën, status, protocollen, bureaucratie en bezit, hecht de jonge generatie juist veel meer waarde aan flexibiliteit, toegang, resultaat door waarde toevoeging en informele spontaan ontstane netwerken met flexibele links. Ze willen van nut zijn, zijn gewend om razendsnel veel beslissingen te nemen en vinden het niet erg om fouten te maken. Ze proberen gewoon 4 of 5 manieren en dan werkt er een. Ze zien hun manager als iemand die de juiste omgeving moet creëren waarin zij kunnen excelleren. Trage beslissingsprocessen en statische organisatiestructuren staan hen in de weg, “vinden ze gewoon niet handig”.

Men voorspelt dat wanneer de ‘Einsteiner’ 36 jaar is, hij of zij gemiddeld 12 verschillende jobs heeft gehad. Simpelweg omdat het leuker en interessanter is om veel verschillende ervaringen op te doen! Zet dit eens af tegen de verregaande compartemering in veel sectoren waarbij we vanuit de industriële revolutie zijn gaan denken dat het handiger is om iemand heel vaak dezelfde handeling uit te laten voeren omdat deze er dan sneller in wordt.

We leven steeds meer in een kennis economie, is het dan handig om iemand eindeloos dezelfde dingen te laten doen? Groeit het collectieve denkvermogen van je organisatie of team daarvan? Nee, waarschijnlijk niet. Wanneer je mensen (zeker de Einsteingeneratie) echter de ruimte geeft om met elkaar snel naar een oplossing te komen voor een probleem of een versnelling in een innovatie, is de kans dat deze komt groter dan wanneer je mensen opdraagt om een opdracht uit te voeren langs de paden die de organisatie nu eenmaal heeft vastgelegd in haar protocollen en procedures. Ze hebben namelijk meer informatie voorhanden dan ooit en kunnen deze sneller opnemen en delen dan ooit het geval is geweest.

Op dit moment is er 100 miljoen keer meer informatie digitaal voorhanden (en snel) dan er opgeslagen is in alle bibliotheken ter wereld bij elkaar! Als er zoveel informatie onder de knop van je smartphone zit, waarom proberen we op scholen dan zoveel informatie in de hoofden van kids te stoppen waarvan we niet eens weten of ze het ooit nodig gaan hebben? Als we straks via een denkopdracht (geen idee of het al bestaat) informatie kunnen ontsluiten is dat helemaal onzinnig geweest.

Uiteraard moeten we onze kids vaardigheden leren. Door een educatiegame te spelen en wat video’s te kijken over chirurgie ben je nog niet in staat te een hartoperatie uit te voeren. Maar is het niet veel handiger als we ons focussen op hoe we deze vaardigheden, door het overbrengen én samen doen, naar een volgend niveau kunnen brengen? In plaats daarvan leiden we een nieuwe generatie op met zaken die straks helemaal niet meer relevant zijn… Én op een manier die voor hen enorm traag en weinig flexibel werkt! Dichterbij; motiveren we onze jonge medewerkers door een goed idee door een enorm trage beslissingsmolen te halen en daarna volledig misvormt terug te geven met de boodschap dat hij of zij dit idee mag uitvoeren, maar wel op de manier waarop ‘het managementteam’ het heeft bedacht? De vraag stellen is hem antwoorden uiteraard.

Pfff, get a shift, a paradigma shift!

P.s; dit blog bericht is op geen enkele manier wetenschappelijk onderbouwd, maar tot stand gekomen door het scannen van veel verschillende informatie en het tegen meerdere mensen aan houden van de (steeds wijzigende ) inzichten ;-).