Zaterdag keek ik naar het verslag van het optreden van Ali B. in Paradiso. Dit optreden was een afgeleide van het Tros programma ‘op volle toeren’ waarin Ali B. met andere rappers op bezoek gaat bij de iconen van de vaderlandse muziekgeschiedenis. Waar ik het programma nog weleens voor mezelf afdeed als ‘trucje’, zag ik hier toch echt de brug die hij slaat. Over smaak valt eindeloos te twisten (ik beleef meer plezier aan een “nieuwerwetse Pastorale” dan aan Rosamunde (met wel weer een geniale “duitse” rap van Ali), maar de cross-overs die gemaakt werden zijn fenomenaal.

Ik heb het dan in eerste instantie niet over cross-overs in de muziek, maar in de bruggen die er geslagen worden tussen leeftijd, cultuur, ras en afkomst. Hier kunnen we met zijn allen een voorbeeld aan nemen. De oudere (soms afgeschreven) artiesten komen als jonge goden het podium op, de jonge rappende (soms criminele) gasten laten hun streetcredibility varen en vallen Bonnie st Clair in de armen. Wit, zwart, grijs, oranje en soms alles tegelijk (Boudewijn de Groot) praat, danst en zingt met elkaar.

Wat me vooral opviel was respect. Respect voor elkaars kunnen en voor elkaars verhaal, voor elkaars gevoel en elkaars talent en voor wat men wél met elkaar gemeen heeft. Daarom graag meer “Ali B. ajb”.

Ali, Respect!