Enige tijd geleden kreeg ik met een boek* een aantal stickervellen meegeleverd. Veel inspirerende en verwarrende quotes die je in meer en mindere mate aan het denken zetten, leuk! Op een van de stickers staat: “I’m the question to all your answers!”. Naast dat deze quote heerlijk verwarrend is (Ik heb de sticker op mijn macbook geplakt en merk dat men gewoon “i’m the answer to all your questions” leest), heeft deze sticker me verder gebracht met een inzicht dat me al een tijdje bezighoudt. Ik denk namelijk dat een vraag veel meer informatie kan geven dan veel antwoorden!
Doordat ik professioneel veel met het concept ‘vragen’ bezig ben valt mij op dat mensen de neiging hebben om erg onduidelijk te zijn met hun antwoorden. Onduidelijk omdat men het antwoord niet goed weet, niet wil geven of zelf nog niet aan het echte antwoord toe is (iets uitspreken maakt het tenslotte ‘waar’). In sollicitatie, verkoop of andere ‘ik overtuig jou’ gesprekken komt het daarnaast vaak voor dat men het sociaal wenselijke antwoord geeft. De politiek leert ons dat zaken daar zelden duidelijk van worden….
Ik heb mezelf eigen gemaakt om net zolang te vragen totdat er geen ander antwoord over een bepaald onderwerp komt. Het gevaar is daarbij dat je met jouw vragen de dialoog kan sturen en dus ook de antwoorden die je voorgeschoteld krijgt beïnvloedt. Daar kwam het inzicht; de vraag die je stelt zegt iets over wat je wilt weten, maar zeker ook iets over je eigen vragen en intenties. Sindsdien observeer ik de vragen van mensen die met me willen samenwerken op een andere manier. Wanneer iemand bij je solliciteert en je vraagt wat hij of zij over je bedrijf wil weten krijg je enorm veel inzicht in de intentie en motivatie van de vraagsteller. Veel meer dan de antwoorden die je krijgt op vragen als “waarom wil je bij ons werken” of “wat motiveert jou”. De vragen die een leverancier stelt geven je ook een beter inzicht in de drijfveren tot samenwerken dan de antwoorden die je vaak krijgt.
Zit het waarom vaker besloten in de vraag dan in het antwoord?….
Zo nu heb ik wel weer genoeg van jullie gevraagd 😉
*”This is the and” van Manfred en Victor van Doorn