Home » Persoonlijke ontwikkeling

Categorie: Persoonlijke ontwikkeling

Wat is je ROI op verandervermogen?

Investeer je wel genoeg?

En dan bedoel ik niet in spullen, met geld, maar investeren in verandervermogen. De wereld verandert om je heen, sneller dan ooit. Vaak langzamer dan we voorspellen, maar meestal sneller dan we comfortabel vinden. Wel weten we dat wanneer een verandering zich plots aandient, we vaak te laat zijn om er goed mee om te gaan. 

Toch kom ik regelmatig mensen tegen die weten te beargumenteren dat het allemaal wel meevalt met die technologische versnelling, en daarom niet investeren in hun verandervermogen. Mijn waarneming is dat we ons in de luren laten leggen door de verkeerde argumenten.

Dat heb ik niet nodig, toch…

1) “De belangrijkste technologische impact zich al tijdens en kort na de industriële revolutie heeft voltrokken”. De enorme fabrieken en machines hebben toen voor een onvoorstelbare verandering van ons leven gezorgd. Grote gebouwen, enorme steden, treinen, auto’s en daarna wasmachine’s, tv’s. Voor iedereen!  

2) “Als ik om me heen kijk zie ik niet zo bar veel veranderen.” Auto’s hebben nog steeds wielen, mijn huis is van stenen en hout, en type doe ik nu op een toetsenbord in plaats van een typemachine.

3) “Ik las laast dat een belangrijke econoom had gezegd dat de laatste belangrijke uitvinding de wasmachine is geweest, omdat er toen een heleboel vrouwen aan het productieproces konden deelnemen.”

4) “Leuk hoor die nieuwe app/3dprinter/drone/telefoon/website, maar wie gaat daar nou echt mee aan de gang?”

5) “Ja ik zie dat deze ontwikkeling in die markt (ergens anders) een impact heeft, maat bij ons zal dat nooit voor grote verandering kunnen zorgen.” 

feiten verdwijnen niet door ze te negeren.

Paradigma pedagogiek 😉

Paradigma’s zorgen voor een heel andere (mogelijke) werkelijkheid. Er zijn op dit moment op zoveel gebieden baanbrekende technologische ontwikkelingen gaande dat we mijns inziens moeten leren te jongleren met paradigma’s. Zo zorgt de overvloed aan netwerk en informatie voor heel andere wetten van toegang, distributie en vormen van kennis, ideeën en acties. Zorgt digitalisering (mede door de-materialisering) voor andere dynamieken van productie, beschikbaarheid, verdeling en dus economische modellen. En zorgt de explosie aan sensoren in auto’s, gebouwen, machines en smartphones voor heel nieuwe observatie mechanismen. Een systeem waarbij miljarden oortjes, oogjes, neusjes en andere kunstmatige zintuigen een constante waarneming van gedrag van mensen, materie, dieren, planten enzovoorts mogelijk maakt. Zelflerende algoritmen gaan vervolgens met de data van al die waarnemingen aan de haal. En analyseren, leren en voorspellen zaken op een snelheid die we nooit voor mogelijk hadden gehouden.

Wat hebben deze ontwikkelingen gemeen? Ze zijn niet (zoals eerder) tastbaar, materieel, uit atomen opgebouwd. Je kunt er niet in zitten, geen spijker mee inslaan, niet in wonen en niet opeten. Dat maakt ze juist zo lastig te voorspellen; natuurkundige wetten hebben minder invloed.

Gevaarlijke strategie!

Het idee dat het allemaal wel meevalt met die veranderingen is dan een zachte heelmeester voor een knagend gevoel van urgentie. Dat negeren is een  gevaarlijke strategie. Zeker in een wereld waar het ene na het andere model op zijn kop gaat. Waar een business in no-time kan floreren en een andere daarmee wegvaagt. En waar digitalisering hele beroepsgroepen overbodig maakt en weer andere kansen mogelijk maakt! Daarom; Investeer in verandervermogen.

Sta open voor verandering & oefen je flexibiliteit, dat geeft je een voordeel in dit tijdsgewricht.

Twijfel je nog? Vraag je dan eens af wat jouw Return On Ignoring kan zijn…

 

*Uiteraard zijn er nog veel meer relevante en vaak duizelingwekkende ontwikkelingen te noemen die de manier waarop we leren, werken, eten, liefhebben, verzorgen, beschermen en ontwikkelen radicaal gaan beïnvloeden. Ik tracht hier een overzicht van bij te houden.

**Peter werkt continue aan zijn eigen verandervermogen door een combinatie van orde & chaos, nieuwsgierigheid en microhabits. Meer inzichten en tips hoe je in je verandervermogen (en dus innovatiekracht) kan investeren?  Lees “Warorde”

(zelf) Meten is (zelf) weten

Een vreemd cluppie
Een paar jaar geleden ben ik de Quantified Self movement gaan volgen. Quantified Self staat voor het tracken, analyseren en onderzoeken van je eigen data. Dit kan het aantal stappen zijn dat je zet, maar ook je reisgedrag naar aanleiding van je agendadata gecombineerd met bijvoorbeeld je slaapdata. Ik heb iemand ontmoet die via foto’s de conditie van haar haar onderzocht en zo waardevolle informatie over haar gezondheidsklachten met haar artsen kon delen. Of wat te denken van Mark Carranza en zijn memory experiment waarbij hij in een soort DOS-programma (noem het een Memex) al jaren zijn gedachten en ontmoetingen vastlegt.

Ik realiseer me terwijl ik dit schrijf dat ik inmiddels meer meet (en analyseer) dan ik dacht. Zo meet ik mijn activiteit met een stappenteller, runkeeper en mijn telefoon. Mijn horloge meet mijn trainingsactiviteit en hartslag en zorgt dat ik voldoende sta op een dag. Focus@will zorgt voor een optimale focus op mijn werk en helpt mijn productiviteit te meten. Ik heb via uBiome inmiddels mijn darmflora en fauna in beeld én actie genomen door anders te gaan eten.

Serieus?
Gebruikelijk bij dit soort ontwikkelingen is dat mensen ze (zeker in het begin) niet serieus nemen. ‘Wie gaat er nou de hele dag van alles bijhouden en waarom zou je dat doen?’ heb ik jaren mogen aanhoren. Maar net als bij alle technologie gebeurt het onder je neus, maar heb je het misschien niet eens in de gaten. Als je zelf al niet van alles bijhoudt met apps als move, runkeeper of een calorieënteller, dan doet je applewatch, je fitbit of je telefoon dat wel. Zónder dat je het misschien zelf in de gaten hebt. De grote techjongens weten allang dat meten nuttig is. Ze meten je luister- (spotify), kijk- (netflix) en online gedrag (google/facebook), gebruiken je data over eten, drinken en reizen en verkopen hun analyses van jouw data aan de hoogste bieder.

Maar waarom dan?
Maar waarom zou je dan zélf van alles meten? Uit eigen ervaring weet ik inmiddels dat het bijhouden van mijn activiteiten me bewust maakt van mijn gedrag. Ik weet dat er een relatie is tussen hoe ik me voel, mijn productiviteit, de hoeveelheid slaap, het aantal stappen dat ik zet per dag, mijn hartslag en uiteraard hoeveel en wat ik eet en drink. Open deur? Ja natuurlijk! Maar in een wereld waar we steeds minder bewust lijken te worden van ons lichaam (en onze geest) voor mij een groot goed. En dan heb ik het nog niet eens over het enorme voordeel van al die (persoonlijke) data in relatie tot mijn gezondheid en vooral de gezondheidszorg. Wanneer ik ergens last van krijg hoef ik op een aantal gebieden niet meer te wachten op de resultaten van tests, kan ik zelf sneller actie ondernemen op mijn gedrag en ben ik zelf een nog belangrijker bron van informatie voor artsen. En als mijn horloge straks mijn bloedwaarden continu in de gaten houdt, wordt het pas echt interessant!

Waarom is Quantified Self zo’n relevante beweging? Omdat jij hier het onderzoek, de data en de resultaten deelt, met als doel samen wijzer en vooral gezonder te worden en niet per se zoveel mogelijk geld verdienen. Omdat jouw data van jou is en omdat jouw data anoniem, samen met de anonieme data van talloze anderen, buitengewoon waardevol is voor jou en de anderen die delen. Omdat voorkomen beter dan genezen is en met meer inzicht in gezonde leefgewoontes en aanpassingen aan ons gedrag de gezondheidszorg straks wél betaalbaar blijft!

Nu maar hopen dat medici, farmaceuten, producenten, verzekeraars en overheid vlot gaan inzien dat de vraag van wie persoonlijke data is niet aan hen is. Eigenaarschap van je eigen data is een fundamenteel recht en het is de plicht van iedereen daar zo zorgvuldig mogelijk mee om te gaan. Ondertussen blijf ik lekker zelf meten en kom ik steeds meer te weten.

 

‘Vertrouwen, hoe regel je dat?’

‘Vertrouwen, hoe regel je dat?’

Een van de belangrijkste onderdelen in onze relaties met onze omgeving is vertrouwen. Dat geldt voor 1-op-1 relaties, maar net zo goed als voor vertrouwen in groepen mensen. Bijvoorbeeld het vertrouwen dat iemand komt opdagen. Het vertrouwen dat we met zijn allen aan één kant van de weg blijven rijden. Het vertrouwen dat de meeste mensen het goed met elkaar voorhebben. Toch is vertrouwen alleen niet genoeg; soms moet je erop kunnen vertrouwen dat iets waterdicht geregeld is. Het reguleren van vertrouwen levert zekerheid op. Dat reguleren doen we door middel wetten en regels. Het heeft ons veel gebracht… maar slaan we niet een beetje door?

De wet staat vol met ge- en verboden. Dingen die je niet mag doen. Zo biedt de wet de burger bescherming. Maar kan je de wet ook ‘omdraaien’? Als in de wet iets níet staat beschreven als fout – is het dan oké om wel te doen? Onze veiligheid regelt de overheid. Als het mis gaat, hebben we de politie, brandweer of ambulance. Troep op straat? Daar hebben we de gemeentereiniging voor. Een ‘verward’ persoon? De verantwoordelijkheid van de GGD, GGZ of de politie. Groeit er onkruid naast de voortuin? Vinkje vergeten bij de aanvraag van vergunning? Volg de regels, die lossen het op, of niet… Als we eens wat meer vertrouwen kregen in onze eigen verantwoordelijkheid om dingen te regelen.

trust-quotes5

Als een procedure een werknemer voorschrijft dat hij (of zij) iets moet doen, dan doet hij het. Als een werknemer het vertrouwen krijgt dat hij het goed zal doen, dan doet hij z’n best. Een wereld van verschil. Welke werknemer heb je het liefst, in een tijd dat we telkens opnieuw moeten uitvinden wat en hoe dingen werken?
Denk daar eens over na…
Hoeveel vertrouwen is er uit jouw team ‘wegge-managed’? Welk gedrag proberen we af te dwingen met regels? Trouwens, wanneer heb je zelf voor het laatst iets nieuws gedaan in het vertrouwen dat het wel goed kwam? Natuurlijk gaat er dan weleens wat mis. En dat kost tijd en doet soms pijn. Maar de tijd die je wint door niet overal een procedure of contract voor op te stellen (dat alle partijen dan weer door moeten lezen!), en de fijne bijproducten van regelen met vertrouwen (verbinding, serendipity, wederkerigheid) zijn zo veel waard. Die compenseren de gemiste tijd als het een keer misgaat ruimschoots. Bovendien; als iemand je vertrouwen niet waard is…

 

Denk er nog eens over na.
In een tijd van verandering wil je kunnen bewegen. Maar wat brengt je verder? Meer procedures? Of meer vertrouwen in je team?Als je talenten om je heen wil verzamelen, laat je ze dan vrijuit hun talent benutten? Of dwing je ze in de mores van de zaak?Wat is leuker, elkaar bevechten met contracten of je energie gebruiken en samenwerken aan iets nieuws?Wat voelt beter, je omdraaien en 112 bellen of kijken of je iemand zelf kan helpen (ik vertrouw erop dat je weet wanneer je het eerste moet doen)Regels, wetten en procedures zijn nuttig. Maar soms (steeds vaker) is vertrouwen in jezelf en anderen een heel goede manier om écht verder te komen.

Vertrouwen regel je niet, vertrouwen verdien je (ja, jij ook).

 

Nog nooit zo riskant om op safe te spelen!

De meeste mensen gaan risicomijdend door het leven. En ondernemers (of bestuurders, managers of) zijn net mensen… Een onontgonnen nieuw pad betreden, het onbekende verkennen? Dat klinkt als een verdomd slecht businessmodel. Het kan je immers op de hoon van je collega’s komen te staan. Dag reputatie. Het kan een enorme tijdsverspilling zijn. Dag investeringen.
Gek genoeg is het gevaarlijk om voor ‘safe’ te gaan. Vandaag de dag is het voor een ondernemer dodelijk om je nek níet uit te steken. De key-eigenschap voor een succesvol ondernemer is tegenwoordig zijn of haar bereidheid om fouten te maken. Ik zeg niet dat je fouten móet maken, maar dat je het risico moet durven lopen. Als je in de huidige kanseconomie op safe speelt, is de kans groot dat je een nieuwe kans niet ziet. En dan lig je voor je het weet op je rug met je pootjes in de lucht. Denk maar aan whatsapp die de sms-markt overneemt. Of Tesla, waarvan alle gerenommeerde automerken ’s nachts wakker liggen…

Hoe pluk je de vruchten uit chaos? >>meer over kansen in chaos<<

P.s. Ik kwam dit geweldige filmpje van Nike tegen, de boodschap spreekt voor zich…

 

Proud to be Chaos Master®

Funtrepreneur, Techtourist en De-complexer… Een paar titels die mensen mij in het verleden hebben gegeven. En nu is daar eentje bijgekomen, eentje waar ik echt mee uit de voeten kan: “Chaos Master®”. 

Na een “officiële” inauguratie ben ik me bewust geworden van de toepasselijkheid van deze term. Bewust -maar ook vaak onbewust- creëer ik een beetje chaos om dingen los te wrikken, te versnellen en vooral om een nieuwe werkelijkheid te creëren. Chaos is vaak het begin van iets nieuws, iets fris, een nieuw canvas om op te werken. Chaos dwingt tot het loslaten van vaste gewoontes, tot het creatief omgaan met wat er gebeurt en tot het maken van “iets” vanuit “niets”. Ik geloof heilig in de kans-economie, de periode waarin we ons nu bevinden biedt ongekende mogelijkheden. In dit tijdsgewricht is vrijheid en fantasie van vitaal belang; creativiteit levert je dan meer op dan efficiëntie. Precies op het juiste moment iets doen, is belangrijker dan steeds iets een beetje beter doen. Daarvoor moet je oude en niet langer bevraagde procedures en vastgeroeste processen durven loslaten. Voor dat alles moet je ruimte creëren.

Een beetje chaos op zijn tijd is daarom helemaal niet zo verkeerd. Een beetje Chaos Master®  weet hoe humor, verwarring, nieuwe inzichten, dwarsdenken en rechtredeneren daarbij kunnen helpen, zonder iemand aan z’n lot over te laten. Als ik dat voor mensen kan betekenen, dan draag ik deze titel met trots!

It’s a digital world, act human!

Een web vol handige (en vaak ook uiterst onhandige) sites, vertaaltools die ‘on the fly’ Engels naar Mandarijn vertalen, App’s die wiskundige berekeningen maken na het nemen van een foto, marketing automation, Social Media robots, zelfrijdende auto’s, drones, wearables, en de lijst gaat door en door. Ikzelf hou van die gekke wereld van technologie en de (keuze)mogelijkheden die het met zich meebrengt.

Wat me wel verontrust is dat mensen soms niet meer weten wat ze met al die keuze’s aanmoeten. Wat ‘moet’ ik ermee vraagt menig ondernemer die ik spreek zich af. Het mooie is; je hoeft helemaal niks ermee. Kijk ernaar, observeer wat het doet en laat het los. De ontwikkelingen gaan toch te snel om alles te begrijpen en overal mee te experimenteren. Een beetje ondernemer hoeft niet te weten hoe de volgende sensor werkt om te begrijpen wat het met zijn business kan doen, als ie maar ziet wat de impact kan zijn. Doen alsof is volgens mij een nog slechter idee. Kijk naar ‘social media’ en ‘social business’. Hoe social zijn al die marketing automation tools en hoe authentiek is de boodschap?

Begrijp me niet verkeerd; wat je kan automatiseren moet je zeker doen. Zonde om je mooie hersencellen aan het werk te zetten voor iets dat automatisch kan. Maar zorg er dan tegelijk voor dat je diezelfde grijze massa goed aan het werk zet bij het geven van aandacht aan een uitdaging, het bieden van een advies aan je omgeving en het observeren van de wereld om je heen.

It’s a digital; world, act human!

Minder is (veel) meer

  • Minder bezit is meer vrijheid (delen is het nieuwe hebben)
  • minder geld zorgt voor meer creativiteit (toegang geeft ruimte)
  • minder regels geeft meer zelfstandigheid (en meer eigen verantwoordelijkheid)
  • Minder morgen is meer nu!
  • Minder gisteren is meer vandaag
  • Minder oordeel is meer zelf
  • Minder “zij” is meer “ons”
En van meer heb je nooit genoeg; dus minder is ook meer tevredenheid!

Gratis vs. voor niets?

Delen is het nieuwe hebben, geven het nieuwe krijgen. In onze netwerk economie gaat dit vandaag de dag vaker op dan ooit tevoren. Een verhoging van gebruikers van je platform creëert meer waarde voor de gebruikers, maar ook voor de eigenaar van het platform zelf (Mark Zuckerberg kan je er wel wat over vertellen 😉 ). Meer zoekopdrachten in Google stelt Google in staat nog betere diensten te ontwikkelen. Meer kennis delen leidt tot een betere ‘toughtleadership’ positie wat weer leidt tot relevanter publiek wat vervolgens resulteert in meer klanten.

Toch merk ik wanneer ik over deze onderwerpen spreek, men er direct vanuit gaat dat we het hier over gratis, of erger nog, over ‘voor niets’ hebben. “Hoe moet je dan geld verdienen met kennis delen, transparant zijn of super-service verlenen?”. Ik concludeer daaruit dat men vanuit de industriële historie nog altijd een zeer lineair beeld heeft van de economie; ik lever een dienst of product, de koper gebruikt het (gooit het daarna weg) en klaar. Terwijl we in een circulaire netwerk-economie uit moeten gaan van het principe dat iets méér waard wordt wanneer je er meer van deelt. En wanneer iets meer waard wordt komt die meerwaarde altijd naar je terug. Is het niet direct, dan via een omweg.

Mocht je er nog over twijfelen, kijk dan eens naar hoe de afgelopen jaren de muziekindustrie veranderd en opnieuw uitgevonden is. Meer bandjes en singer/songwriters krijgen toegang tot een groot publiek. Hoe? Doordat ze hun muziek eerst weggeven of doordat deze (soms tegen de zin van de artiest) weggegeven (gedeeld) wordt! Tuurlijk is de oude industrie het er niet mee eens. Als je onderdeel van de tussenhandel bent, en je krijgt geld door het principe van schaarste te laten werken, dan is je business model uitgewerkt in een (delende) netwerk economie. Maar daar tegenover staat dat er meer artiesten dan ooit toegang hebben tot een groot publiek. En ja echt, zij verdienen heus een goede boterham aan de optredens, merchandise, interviews, playtime op spotify, verkopen via iTunes etc.

Dus als een groot publiek je een goed vooruitzicht lijkt, zorg dan snel dat heel veel mensen met jouw goede idee, dienst of product in aanraking komen! En hoe kan dat beter door het (bijna) gratis te geven!

Daarnaast; als je iets deelt dat jou niet direct iets ‘kost’ en iemand is ermee geholpen, dan kan het toch nooit voor niets zijn geweest….

Dit mag gedeeld worden hoor 😉

Ga eens doen, doe eens gaan!

Terwijl de overheid nog worstelt met de bezuinigingen en lager betaalden en DGA’s worden gekort, zijn de grote (semi-) overheids monsters die we de afgelopen jaren hebben gecreëerd nog aan het worstelen met de miljoenen die ze moeten uitgeven aan innovatie, ondernemersadvies, regio-stimulatie en advies geven hoe je als ZZP’er geld kan verdienen aan subsidies.

WAKE UP! De wereld verandert niet een beetje, maar radicaal! Modellen van gisteren zijn vandaag wellicht helemaal niet meer relevant! Óók niet als je er op bezuinigt en mensen zenuwachtig maakt. Gisteren nog mocht ik horen hoe een grote innovatie-reus halverwege het jaar erachter komt dat ze hun 15 miljoen budget niet op krijgen (ze hebben immers op personeel bezuinigd) en dus snel zzp’ers inhuren… “Maar we dat geld gebruiken om ondernemers met elkaar te laten praten en die ideeën in een database doen”… Lijkt mij een slecht idee. “”Ja, maar hoe moeten we het dan doen? Gewoon opdoeken en het geld gebruiken om een gunstiger ondernemersklimaat mogelijk te maken (minder belasting, minder regels, minder gedoe). Ondernemers vinden elkaar toch wel. In deze wereld van informatienetwerken zijn er talloze ondernemers die me willen helpen met hun learnings, daar heb ik geen adviseur (in loondienst) voor nodig!

Ondernemen wordt goedkoper! Kantoor? Hebben de meesten niet meer nodig. Seats to meet, freelance werkplekken, waarmaakerijen, allerlei vormen van nieuwe werklocaties krijgen vorm. Website? De afgelopen jaren is de kostprijs van een website naar bijna nul gegaan, met wat verdieping en aandacht kom je een heel end. Huisstijl en logo? Op websites als 99designs.com kan je voor een appel en een ei de prachtigste dingen laten maken. Reclame maken? Was nog nooit zo goedkoop! Social Media, blogs, foto en videoplatforms allemaal gratis te gebruiken en met een enorm bereik (je moet natuurlijk wel wat toe te voegen hebben…). Vervoer? Een auto is zoooooo ouderwets en als je er toch een nodig hebt dan neem je toch een hybride of elektrische? Betaal je meteen geen wegenbelasting en vaak ook geen bijtelling meer. Dure financiële en CRM software? Lang leve de open source en slimme online ontwikkelaars. Met pakketten als Evernote zet je in mum van tijd een complete projectadministratie op en met Moneybird kun je gratis aan gang met je financiële zaken. Voor een tientje per maand ben je al onbeperkt gebruiker! Dan heb ik het nog niet eens over G-mail, dropbox, workflowy, (bedrijfs)filmpjes maken en editen met je iPhone, abonnementen op vakbladen die je niet meer nodig hebt. Al dan niet virtuele PA’s die je alleen inhuurt wanneer je ze nodig hebt en ga zo maar door. Je hoeft niet eens ondernemer te zijn om ondernemend gedrag te vertonen!

Je moet het wel doen! Dus ga eens aan de gang met datgene dat de wereld van nu ons allemaal beschikbaar stelt:

Artiest treedt op! De zaal vol krijgen met nieuwe fans was nog nooit zo makkelijk en goedkoop, laat die grote labels maar piepen dat ze geen geld meer verdienen door het downloaden (wat natuurlijk niet waar is, ze verdienen nog altijd meer dan voldoende). Je hebt ze niet meer nodig!
Kunstenaar maak kunst! Jouw passie en vakmanschap wereldkundig maken was nog nooit zo eenvoudig en dat voor niets. Daar heb je geen subsidie voor nodig!
Onderwijzer deel je kennis! Zet je lessen online en zorg met de bakken aan feedback voor aanscherping en meer relevantie en begin straks je eigen online universiteit!
Werknemer kies! De wereld was nog nooit zo transparant. Je hebt het grote bedrijf niet meer nodig, je kunt van dezelfde informatie en netwerken gebruik maken!
Ondernemer onderneem! Jouw voordelen ten opzichte van al die grote, logge, langzame, op belangen drijvende organisaties zijn enorm. Maak er gebruik van!

Ga eens doen!

Brandjes blussen

Heb je vaak het gevoel dat je een groot deel van de tijd bandjes aan het blussen bent? Juist als je het ene brandje hebt geblust zijn er alweer een paar nieuwe ontstaan die je aandacht vragen.

Ik heb twee strategieën voor je wanneer je hier niet uitkomt.

1) Laat lekker branden! Is het je al opgevallen dat er steeds nieuwe brandjes zijn? Het (helpen) blussen is dus niet de oplossing. Soms moet je een vuurtje de gelegenheid geven vanzelf uit te gaan*.

2) Zoek de figuur met de lucifers! Deze spreekt voor zich toch? Ik vraag je wel heel goed te zoeken, misschien ben jij zelf wel degene die de brandjes veroorzaakt….

 

*Ken je die situaties dat iemand je heel hard nodig heeft? Je wordt gebeld, je voicemail wordt ingesproken en/of in je mail wordt je aandacht gevraagd. Jij was even lekker onbereikbaar dus hebt niets gemerkt. Als je weer ‘online’ bent ga je maar eens terugbellen en dan “is het al niet meer nodig”. Heerlijk toch, als er meer dingen opgelost worden als je je er niet mee bemoeit dan wel. Geniet ervan!