Home » Geen categorie

Categorie: Geen categorie

Twijfel is het begin van wijsheid

Ik heb een grote voorliefde voor ’doen’. De verschillende projecten waar ik aan (mee)gewerkt heb en nog mee bezig ben zouden er nooit zijn zonder de kracht van de dopamine. Voor mij is actie ondernemen meer een kwestie van intuïtie dan van kansberekening. Natuurlijk is het fijn om enige zekerheid te hebben of de energie (geld, tijd) die je ergens in wil steken wel goed besteed is. Maar toch, dat tintelende gevoel van een idee dat zich in de werkelijkheid manifesteert blijkt telkens krachtiger. Waarom dan toch voor deze kop gekozen? Omdat twijfel een minstens even sterke kracht is. Twijfel zorgt ervoor dat je verschillende kanten blijft onderzoeken, je realiseert je dat je het niet zeker weet. Toch lijkt het wel of een groeiend deel van ons zijn best doet om de zaken zo zeker mogelijk te weten, of in ieder geval te doen alsof. Natuurlijk, een beetje zekerheid uitstralen kan geen kwaad, maar echt gaan geloven dat je dingen om je heen helemaal snapt is gruwelijk beperkend.

Enige tijd geleden had ik het genoegen om een lezing van Jan Terlouw bij te wonen. Meneer Terlouw is naast schrijver en politicus ook wetenschapper. Tijdens zijn verhaal vertelde hij dat een wetenschapper de taak heeft om zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen, in de wetenschap dat dat nooit helemaal gaat lukken. Hoewel ik geen wetenschapper ben, voel ik me wel verwant met de nieuwsgierigheid die deze mensen moeten hebben. De nieuwsgierigheid om dingen te blijven bevragen en onderzoeken. Ja, meer nog dan twijfel is nieuwsgierigheid een eigenschap die we moeten koesteren. In een tijd waarin door de vele technologische doorbraken het ene paradigma na het andere omver wordt geblazen is de nieuwsgierigheid naar nieuwe mogelijkheden onontbeerlijk.

Toch vormde een filosofische uitspraak de inspiratie voor deze column. Het mooie van filosofen vind ik dat ze een soort bewustzijn proberen te creëren waarin de dingen om ons heen duiding krijgen. En bewustzijn is soms ook zo’n ondergesneeuwde eigenschap in onze zoektocht naar zekerheid. Terwijl bewustzijn in een tijd van verandering juist ankers biedt voor de zoekende mens.

Hoe zou dan de ideale combinatie om de toekomst aan te gaan eruit kunnen zien? Wellicht die van de filosofische wetenschapper met het lef van de ondernemer? Ik wens u in ieder geval de nieuwsgierigheid om de nieuwe ontwikkelingen te onderzoeken, het bewustzijn te realiseren wat dat voor u kan betekenen en het lef om ermee aan de gang te gaan!

Oh, en die uitspraak, was die nou van Descartes of toch van Aristoteles? Ik twijfel…

Wil je een baan, of…

Hoewel de angst voor het verlies van werk heel menselijk is, zie ik vooral een positieve beweging door de jaren heen. Het automatiseren van zware arbeid heeft ons welvaartgebracht: Meer toegang tot voeding, onderwijs, onderdak, vervoer en vrije tijd. Het digitaliseren van informatie en processen brengt ons nog meer welvaart. Toegang tot informatie, snelheid in handelen, entertainment, betere gezondheidzorg en meer vrije tijd. Door de exponentiële groei van technologie staan we aan de vooravond van massale intelligentisering. Ook deze golf zal naast vele uitdagingen nóg meer kansen met zich meebrengen. Voor mij staat vast dat de mens steeds verder opschuift in het welzijn. Veel banen waar we ooit voor vreesden dat ze zouden verdwijnen, zouden we nu niet meer willen doen. Zo zullen we straks ook terugkijken op saai spreadsheetwerk, urenlange controle sessies en steeds repeterende productie handelingen. Wat we dan wel gaan doen als toegang tot welvaart en vrije tijd voor steeds meer van ons de basis is? Met aandacht voor elkaar en voor de wereld zorgen. De volgende stap in welzijn!

Rendement op vrijheid

Rendement, een woord dat je vaak hoort. Alles moet renderen in onze op geld gebaseerde maatschappij. Anders doe je het niet goed, toch? Met de trend van rendement kwam ook het optimaliseren van processen, het maximaliseren van winst en de focus op efficiëntie. De Excel-ridder kwam aan de macht.

We hebben overal de rek opgezocht en verbruikt, de ruimtes gevuld en de laatste druppel uitgewrongen. En nu vragen we ons af waarom we niet meer kunnen bewegen. Waarom is verandering zo moeilijk? Hoe gaan we nu verder met innovatie? Wie durft er nou weer eens wat nieuws? Een simpele wetmatigheid: om te kunnen bewegen heb je ruimte nodig. Ruimte die je eerst moet creëren en dus de vrijheid om die ruimte in te nemen.

 Vraag jezelf eens af wat jouw rendement op vrijheid kan zijn. Dat kan als persoon, organisatie of voor je business. Niet te lang, want dan moet je er een plannetje voor maken. 😉